بزرگنمایی:
رکن چهارم دمکراسی و پاسخگویی به افکار عمومی واژه باکلاسی است که قریب به اتفاق مسئولین برای گرفتن ژست روشنفکری از آن دم می زنند، ولی امان از روزی که نوشته یا تصویری از رسانه باب میلشان نباشد! از منظر و نگاه آقایان، قطع به یقیین در پشت هر مطالبه گری، سوت زنی و بی کفایتی کارگزاران، پای رسانه ای در میان است که چنگ به صورت خادمان مردم می کشند!
ایمن سازی جاده تویسرکان_ همدان از مسیر گنج نامه پروژه ایست که در بین اهالی مظلوم تویسرکان به خاطره تبدیل شده و برای فرزندان خود از ده ها سال قبل یاد می کنند که چگونه و با چه مشقتی این مسیر بعنوان راه دسترسی روستایی به سمت همدان تبدیل به جاده شد و در این مدت چه بهره برداری های تبلیغاتی از آن نشد و چه جان های عزیزی که در این جاده نا ایمن از کف نرفت! اهمیت این جاده برای اهالی شهرستان باعث شد تا دکتر حاجی بابایی نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی که برای سخنرانی به مناسبت نهم دیماه بعنوان روز بصیرت در جمع مردم ولایتمدار تویسرکان سخن می گفت نیز گریزی به این پروژه بزند!
نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی در جمع اقشار مختلف مردم تویسرکان گفت: در سال 1401 با کمک آقای دکتر مفتح، بنده که رئیس کمسیون بودجه بودم 100 میلیارد تومان ما برای جاده تویسرکان_همدان از گنج‌نامه پول گذاشتیم که شروع بشود، حتما می پرسید چرا هزینه نکردید؟ چرا نشد؟ چون شد دعوا آقا محیط زیست داغون میشه یکسال تو روزنامه های همدان دعوا بود که محیط زیست چی میشه؟ آقا اون چه می کند؟ این چکار می کند؟ ما اینقدر عقل داریم که بدانیم مسیر را درست کنیم مردم به راحتی می توانند رفت آمد کنند و محیط زیست لطمه نخورد نه تنها راه تویسرکان گنج نامه بلکه همه استان؛ نه مشکل آقای مفتح بود نه مشکل حاج بابایی، هم برای همدان خوب بود هم برای تویسرکان اما این 100 میلیارد تومان آنهم 100 میلیارد تومان سه سال قبل که می شد یک سوم راه را احداث کنیم برگشت خورد.
در اینکه حاجی بابایی بعنوان یکی از باسایقه ترین نمایندگان ادوار مجلس و همچنین در طول مسئولیت در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس از توانایی و ارتباطات خود برای استان استفاده کرده تردیدی نیست اما اینکه برگشت 100 میلیارد تومان اعتبار پروژه را به رسانه های همدان نسبت بدهد جای سوال دارد!؟
نیک می دانیم و ایشان بهتر می داند که اعتباری به این مقدار به پروژه ای داده می شود که دارای طرح مصوب و ردیف اعتباری باشد و طرح مصوب به این معنی است که کلیه مراحل فنی و کارشناسی خود را گذرانده و مصوبات لازم را اخذ کرده است پس حتما با اشکال و حتی جنجال رسانه نباید طرح متوقف و اعتبار مصوب برگشت داده شود!
جای سوال دارد کدام رسانه های همدان در طول یکسال پر شده بود از اعتراض به طرح تا جایی که اعتبار آن برگشت بخورد؟!
آنچه مشخص و موجود است، اولا طرح یاد شده با چند مرحله بازنگری و انجام اصلاحات مورد نظر کارشناسان وزارتخانه، مراحل فنی را پشت سر گذاشته و اشکال محیط زیستی از طرف سازمان محیط زیست در مرکز گرفته شده که طبق نظر کارشناسان در اداره راه و شهرسازی، بسیاری از این اشکالات نیز قابل رفع می باشند.
ثانیا وجود عوارض طبیعی مورد نظر محیط زیست موجود در این مسیر اصلا و به هیچ وجه با صدها کیلومتر مسیر جاده های شمال کشور در دل کوه ها و جنگل های کهنسال، قابل مقایسه نیست! چطور می شود که مسئولین و مدیران آن استان ها می توانند مشکلات محیط زیستی را حل نمایند اما در همدان روزنامه ها مانع و عامل برگشت اعتبار می شوند؟! پس نقش کارشناسان و مدیران مربوطه برای دفاع از پروژه ای در این سطح چه می شود؟!
این 100 میلیارد تومان نه اولین اعتبار برگشت شده استان است و نه آخرین آن خواهد بود! تا زمانی که مدیران سفارشی و سهمیه ای پشت شان به حامیان خود گرم است و اطمینان دارند قرار نیست به کسی یا جایی پاسخگو باشند، در بر همین پاشنه خواهد چرخید!
رکن چهارم دمکراسی و پاسخگویی به افکار عمومی واژه باکلاسی است که قریب به اتفاق مسئولین برای گرفتن ژست روشنفکری از آن دم می زنند، ولی امان از روزی که نوشته یا تصویری از رسانه باب میلشان نباشد! از منظر و نگاه آقایان، قطع به یقیین در پشت هر مطالبه گری، سوت زنی و بی کفایتی کارگزاران، پای رسانه ای در میان است که چنگ به صورت خادمان مردم می کشند!
مخلص کلام اینکه در حال حاضر رسانه ها مرغ عزا و عروسی شده اند و در همه ناکارآمدی های مدیران، پای یک رسانه در میان است، یا متهم به تقطیع و تحریف می شوند و یا قصدشان تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب است! در هر صورت رسانه ها متهم اصلی ناکارآمدی مدیران هستند مگر عکس آن ثابت شود!