در زمستان 1402 خورشیدی که آفتاب عدالت در اثر پارگی رباط صلیبی، توان کافی برای رقابت با سرمای دوپینگی تبعیض و عدالت گریزی نداشت، سرانجام در اصلاحیه بودجه 1403 برای اجرای متناسب سازی حقوق بازنشستگان، «افزایش یک درصدی مالیات بر ارزش افزوده» به عنوان منبع تامین اعلام شد تا :

1⃣  بندِ ناف اجرای متناسب سازی، دور گلوی معیشت مردم گره بخورد تا آنها ترمیم حقوق بازنشستگان را علت العلل  گرانتر شدن قیمت نفس کشیدن قلمداد نمایند. (آش نخورده و دهان سوخته)

2⃣حلوای نقدِ «افزایش درآمد»، نصیب دولت و سرکه نسیه«متناسب سوزی» ، سهم بازنشستگان گردد و از این رهگذر، سهام عدالت برای ازالتِ عطش سیری‌ناپذیر عاشقان سینه چاک قدرت و شکارچیان زبردست ثروت به مسلخ برود.

3⃣منبع تامین بودجه رویاپردازی کاخ‌نشینانِ کوخ ستیز در لفافه قوانینی که روی یخ نوشته می شوند، فراهم گردد و همچنان اختلاس مجال کافی برای ربودن گوی سبقت از اختلاص را داشته باشد.

اما بعد:

قانون نوشته شده بر روی یخ را مقابل آفتابِ تمـوزِ کویر عدالت  سوزی و سوء مدیریت قرار دادند تا لاک‌پشتِ معیشت بازنشستگان همچنان در سودای رسیدن به سمند تیزتگِ تورم و گرانی، نفس هایش به شماره بیفتد و هرآینه دستان مرگ را لمس کند.

در سراسر زمستان 1402 دولت و مجلس، با موسیقی پس زمینه و جادویی رسانه ملی، برای تصویب متناسب سازی، شاباش گفتند و  مژده وصالِ عروسِ  عدالت را دادند غافل از اینکه مقرر است عجوزه ای کریه المنظر با هنرمندی مشاطگان سیاست و مستسقیان قدرت به ریش سوخته بازنشستگان بسته شود.

پنج ماه از سال 1403 می گذرد اما اجرای متناسب سازی  همچنان در گردنه گردنکشی قانون ستیزانِ عدالت شعار در گروگان به سر می برد.

در گرماگرم انتخابات اخیر ریاست جمهوری، سه میلیون تومان را به صورت «علی الحساب» به حساب بازنشستگان واریز نمودند تا با این پرداخت صدقه گونه و قانون گریزانه، از حقی بدیهی، ابزاری سیاسی و موسمی بسازند و همچنان بر استخوان های پوسیده زندگی بازنشستگان، اسب چموش سیاست بتازند.(زهی عدالت چپکی و شگفتا از این همه فتح قله های مدیریتی !!!)

اکنون نیز که سال به نیمه خود نزدیک شده، تلاش برآنست که با خلوص نیت !!! واژه ی «خالص» در تعریف  متناسب سازی گنجانده شود تا کسور بازنشستگی و مالیات حقوق شاغلان به صورت نامحسوس و چراغ خاموش بر بازنشستگان تحمیل شود و با این شیوه پلشت، جفای مستمر براین آشنایان غریب به کمال برسد.

کدام دشمن خارجی تا این حد بر قومی، ستم روا می دارد که شما بر بازنشستگان روا داشته‌اید؟ چگونه مردمانی هستید که سنگِ عدالت حقوقی را بسته اما سگ هارِ گرانی و تورم را رها ساخته‌اید؟

اصل 56 قانون اساسی را بخوانید تا بدانید شما صاحب منصبان و تصمیم سازان، خدای ما نیستید که هرگونه میل داشته باشید تصمیم بگیرید و عمل کنید.

دشمن تر از هر دشمن، مسئول قانون شکن ✍️ اسداله  حیرانی

http://khorshidgharb.ir/fa/News/5891/متناسب-سازی-در-«جلوت»،-عدالت-سوزی-در-«خلوت»