در بهمن سال 1352 تقاضای تیرباران شش جوان نهاوندی که در ادبیات آن زمان رژیم پهلوی (خرابکار) قلمداد می‌شدند توسط دادگاه‌های نظامی رژیم پهلوی صادر شد و با موافقت مستقیم شاه در میدان تیر چیتگر، درسحرگاه بهمن ماه 1352 تیرباران شدند.

جرم آنان مبارزه علیه رژیم پهلوی بود. این جوانان چنان که در بازجویی خود نزد ساواک گفته‌‌اند با مرامی مشترک گرد هم آمده بودند تا برای محرومان دیار خود کاری بکنند. آنان نام ابوذر را به تاسی از ابوذر غفاری صحابه معروف پیامبر اسلام برای گروه خود انتخاب کرده بودند.

اجساد تیرباران‌شدگان عبدالله خدارحمی‌ـ ماشاالله سیف‌ـ بهمن منشط‌ـ ولی‌الله سیف ـ حجت‌الله عبدلی و روح‌الله سیف درآن زمان تحویل خانواده‌ها نشد و به‌ صورت پنهانی در بهشت ‌زهرای تهران به خاک سپرده شدند، تنها پنج سال بعد از شهادت این شهدای مظلوم، طومار 2500ساله شاهنشاهی ایران در هم نوردیده شد و با تلاش خانواده های این شهدادر سال 57 قبور مطهر آنها  پیدا و چند دهه بعد طبق وصیت این شهدا اجسادشان در سال 77 باموافقت مقام معظم رهبری وپیگیری مسئولین مربوطه به زادگاه‌شان نهاوند منتقل شد.

در وصف این شهدای گرانقدر دهها کتاب وصدها مقاله ومطلب به رشته تحریر رسیده است که خیلی ها دینشان را به این شهدا اداکرده اند.

پیامدهای اقدامات و شهادت اعضای گروه انقلابی ابوذر نهاوند در دو بُعد محلی و ملی قابل تامل است. دربُعد محلی پیامدهای اقدامات و شهادت این گرو می‌توان گفت با توجه به خوش‌نامی و مردم‌داری اعضای این گروه که همگی از جوانان مومن،‌ معتقد و کمک حال محرومان و درماندگان نهاوند بودند خبر تیرباران شش جوان 18 تا 20ساله آن هم در تهران شوک بزرگی به شهر کوچک آن زمان نهاوند بود و موجب شد مردم همگی با این سوال بزرگ روبرو شوند که «بای ذنب قتلت» به کدام گناه کشته شدند و این موضوع خود بیداری عموم مردم نهاوند

به عبارتی می‌توان گفت علاوه بر خانواده‌های شهدا همه مردم نهاوند با وابستگی‌های نسبی و سببی یا فکری به صف مخالفان رژیم پیوسته بودند به‌طوری که مردم نهاوند چند ماه قبل از بهمن سال57 در یک کوشش همگانی مجسمه شاه را از میدان مرکزی شهر فرو کشیدند و عنوان اولین شهر ایران لقب گرفتند.

درباره بُعد ملی پیامدهای اقدامات گروه انقلابی ابوذر نهاوند می‌توان گفت با توجه به ارتباط آنان با روحانیت مبارز و شاگردان امام خمینی(ره) مانند آیت‌الله ربانی شیرازی، حجت‌الاسلام فاکر خراسانی و... در قم و اقدامات نهایی آنان در خلع سلاح یک پلیس شهربانی در شهر قم ساواک به این موضوع حساس شد، در نتیجه بازجویی‌ها و تحقیقات ساواک گوشه‌های بیشتری از این ارتباط هویدا شد.

با کشف ارتباط اعضای گروه و روحانیت شورای تامین قم تصمیم به مقابله جدی با روحانیت مبارز که عمدتاً شاگردان و دوستداران رهبر در تبعید انقلاب بودند، گرفت. بدین‌ترتیب 25 نفر از یاران امام و چهره‌های شاخص حاکمیت در بعد از انقلاب اسلامی، مانند آیات مشکینی، جنتی، صانعی، گرامی، یزدی، مومن، ربانی شیرازی و... تبعید شدند. این موضوع که شاید شدیدترین برخورد حاکمیت با یاران امام بعد از قیام 15خرداد42 بود در نتیجه اقدامات اعضای گروه ابوذر نهاوند در قم صورت گرفت.

تبعید این افراد به اقصی نقاط ایران ‌زمین علاوه بر این که موجب گسترش بذرهای انقلاب در جای،جای کشور شد خود آن افراد را نیز در کوران حوادث آبدیده‌تر و برای انقلابی‌گری در سال‌های باقی‌مانده تا پایان رژیم پهلوی مصمم‌تر ساخت. هنوز ماجرای ابوذران نهاوند به اتمام نرسیده است وهرچندمظلوم، ولی همچنان با گذشت50سال یاد و خاطره آنان زنده است.

روحشان شاد.بهمن ماه1402رضاسیف:نهاوند

http://khorshidgharb.ir/fa/News/5849/به-بهانه-30-بهمن-سالروزشهدای-گروه-انقلابی-ابوذرنهاوند