چاپ

در پی بارش نزولات الهی، متاسفانه در شهر برزول سیل خساراتی را به مردم و زیر ساخت های این شهر وارد آورد؛ این سیل و عیان شدن ترک فعل های مدیران بازتاب های رسانه ای و نقد هایی را در پی داشت که گویا شهردار برزول این نقدها را برنمی تابد و خود را تافته جدابافته از مردم و دیگر مسولین می‌داند!

آقای شهردار که گویا متوجه نیست در دولت مردمی آیت الله بر مسند شهرداری نشسته است با ادبیاتی شبیه به تفکر دولت سابق خود را در طبقه سی ام نسبت به منتقدان می داند !

آقای شهردار که در ابتدای صحبت می خواهد برای عدم حضور خود و ترک فعل فاحشش، شرکایی پیدا کند از همسفران خود نام می‌برد ولی اذعان نمی کند که کدامیک ازهمسفرانش چند روز قبل تر، از ستاد بحران در خصوص جاری شدن سیل هشدار گرفته اند .

آقای شهردار به جای عذر خواهی از مردم به خاطر هر نوع کم و کاستی که از سوی وی و مجموعه تحت مدیریتش بوده و بجای تشکر از رسانه هایی که بحران را به واقعیت گزارش کردند، نقد رسانه ها را بی اهمیت دانسته و خود را نسبت به منتقدینش در طبقه سی ام ساختمان می بیند!

آقایان شورای شهر برزول! بپذیرید که عدم نظارت شما بر فعالیت های این آقا، خودبرتربینی و عدم التزام وی در پاسخگویی به افکار عمومی نمونه عینی ترک فعل از سوی شماست ! اتفاقا مسئولانی با چنین دیدگاه حقیر و شاذی برای اهالی رسانه اصلا قابل روئیت نیستند و اگر مورد خطاب قرار می گیرند بخاطر جایگاه حقوقی است که الزاما و باید پاسخگو باشند.

صرف نظر از اعلام احتمال بروز بحران توسط دستگاه های متولی، جالب است که شهردار در بیان خود وجود بحران در زمان وقوع سیل را ابراز می نماید اما گزارشی از اقداماتشان در زمان بحران را ارائه نمی دهد!

پیشاپیش عرضه بداریم که خیال ها آسوده که هیچگونه مشکل شخصی با آقای شهردار نداریم و لذا از الصاق هرگونه برچسب دعوای شخصی و جناحی با جنابشان پیشگیری می نمائیم! اما حال که از سوی مسئولین شهرستان عکس العمل شایسته ای در برابر ادعاهای همراه با منیت شهردار مشاهده نمی شود روی سخن ما با مقام ارشد استان در دولت مردمی آیت الله است که اینگونه شهرداران با چه تفکراتی تایید می شوند و اجازه ادامه فعالیت پیدا می کنند؟! آیا کسانی که همچون دولت گذشته به منتقدان توهین می کنند و خود را تافته جدا بافته می دانند، ماندنشان به صلاح مردم و نظام است؟

امید آن داریم که بر خلاف شهردار، استاندار معتقد به سکونت در طبقه سی ام نباشد و جدال مردم با حوادث را از نزدیک ببیند.

همچنین انتظار داریم که دادستان استان در بحث ترک فعل مدیران تمرکز را از مرکز استان بردارند و به داد شهرهای محرومی برسند که مدیرش خود را در طبقه سی ام و مردم را ساکن طبقه اول و مشغول به جنگ و دعوا می بینند!